Hint Filmleri Festivali - PK

 

Pk'i ilk olarak aylar önce izlemiş ve "vay be!" demiştim kendi kendime. Adamlar nasıl güzel bir film çekmiş ve dinleri nasıl başarılı bir şekilde eleştirmişler. Özellikle; sanıyorum en çeşitli inanışlara sahip bir ülke olan, Hindistan'da çekilmiş olması da beni çok etkilemişti. Özgürce, a'dan z'ye her birini çekinmeden eleştirmiş ve bizlere çok güzel bir öğüt vermişlerdi. 

Şimdi Yeliz'le birlikte başladığımız "Hint Filmleri Festivali" için tekrar izlediğim PK, bana bu kez dedi ki, ona, buna, şuna değil kendine, kendi içinden geçene güven. Sizin için mesajı neydi?

Aamir Khan'ın büyük bir başarıyla canlandırdığı P.K. kendi gezegeninden Dünya'ya gelen bir uzaylıdır aslında ve hikayesi, bir Hintli'nin uzay mekiğiyle olan tek bağlantısı, kumandayı çalmasıyla başlar. Mekikten dünyaya çırılçıplak inen ve kendi aralarında konuşmadan iletişim kurduklarından konuşmayı bilmeyen P.K. dünyaya alışma sürecinde oldukça ilginç olaylar yaşar.

Önce giyinmesi gerektiğini fark eder, sonra parayla tanışır ve en önemlisi konuşmadan derdini anlatamayacağı gerçeğiyle yüz yüze kalır. Her şey tamam olduktan sonra ise tek derdi kumandasına kavuşmak kalmıştır. İşte bu noktada dinler ve tanrılarla tanışır.

Çok çok uzaklarda Belçika'da ise Anushka Sharma'nın canlandırdığı Jaggu Pakistanlı Sarfraz'a aşık olur ve muhteşem bir ilişkiye başlarlar. Fakat Hintli olan ailesi ve ailesinin dini konuları danıştığı Tapasvi ona bu işin olmayacağını, Sarfraz'ın onun aldatacağını söyler. Ne kadar inanmak istemese de kendini o sözlere kaptıran Jaggu birkaç ay sonra Sarfraz'sız Hindistan'dadır. Kendine ve sevdiği adama güvenmemiş kendini Tapasvi'nin söylediklerine bırakmıştır.

Ve günün birinde yolu P.K. ile kesişir. Başlarda onu bir akıl hastası zannetse de sonrasında gerçeği görecek ve onunla birlikte bütün din şarlatanlarının foyasını meydana çıkarmaya karar vereceklerdir. Aynı zamanda da P.K.'in kumandasını aramaya devam edeceklerdir.

İlk seferden bu yana değişen hayatım, duygularım, içinde olduğum olaylar ve diğer her şeyle birlikte iki buçuk saat boyunca kah güldüm, kah ağladım, kah üzüldüm ve dedim ki; içindeki sesi dinle. Onun da aklı bu sıralar çok karışık olsa da hep inandığı tek bir şey var. O inanca tutundum sımsıkı ve keşke Jaggu da kendi iç sesine güvenseydi dedim. Böylece Sarfraz'la kaybedilen onca ay olmayacak. Birlikte daha çok vakit geçirebileceklerdi.

İç sesinize her zaman kulak verin. Sizin için en doğruyu her zaman o söylecek, ona güvenin. Dinler, dinlerden haber verenler ya da benzerleri, boş verin onları. Tanrı-Allah ya da onu ne olarak adlandırıyorsanız onunla aranıza kimse girmesin. 

Her dakikasından keyif alacağınıza emin olduğum P.K.'i izlerken bizi anmayı unutmayın. Yeliz'in harika PK yorumu için tık tık lütfen. 

Hint Filmleri Festivali devam edecek ;)