Sumru Yavrucuk - Shirley

Canınız mı sıkılıyor? Ülke gündeminden bunaldınız mı? Şöyle ağız dolusu kahkahalar mı atmak istiyorsunuz? O halde istikamet Sumru Yavrucuk'un tek kişilik oyunu Shirley'e. Başından sonuna dek gülecek, gülecek ve güleceksiniz :))

1980'li yıllarda Willy Russell tarafından yazılan Shirley aradan uzun yıllar geçmiş olmasına rağmen popülaritesinden hiçbir şey kaybetmeyen bir metin. Çünkü kadın hala aynı kadın!

Shirley orta yaşlarında iki çocuğunu büyütmüş ve yuvadan uçurmuş bir kadın. Pek de iyi anlaşamadığı bir kocası var ve hayatından çok da memnun olduğu söylenemez.

Tam da sıkıntılarının en yükseğe erdiği günlerde hayatında ilk defa ülke dışına çıkma fırsatı geçiyor eline ve her şeyi göze alarak çıkıyor bu yolculuğa. Yepyeni bir ülke, yepyeni insanlarla çevrili bu ortamda Shirley, aslında hep hayalini kurduğu, olmak istediği kadın oluyor. Kabuklarından sıyrılıp "Ben buradayım! Shirley Valentine!" diyor dünyaya. 

Ve Shirley kahkahalarla gülmemize vesile olan bu hikayede tüm kadınlara diyor ki; "Sen de yapabilirsin! Bak ben yaptım bile!" O halde ne duruyoruz? Hayalini kurduğumuz kadın olmak için harekete geçmenin tam vakti!

Sanıyorum Sumru Yavrucuk'un muhteşem performansıyla izleme şansına eriştiğim Shirley, aklımdan hiç çıkmayacak olan tiyatro oyunları listesinin içerisine yerleşti. Oyunu izleme fırsatını arkadaşımız Pelin sayesinde yakaladık çünkü kendisi ben ve benim gibi kalabalık bir grubun peşinden tiyatrolara koştuğu kişi. Buradan da teşekkürler Pelin. Sayende Ankara'daki tüm tiyatrolardan haberdar oluyor ve gitmek istediklerimizi hiç kaçırmıyoruz.

Oyun boyunca birçok farklı karakteri ustalıkla canlandıran Sumru Yavrucuk'a sonsuz teşekkürlerimi iletirken bir diğer teşekkürüm de oyunun müziklerinin emanet edildiği, muhteşem bir sese sahip olan Selmin Artemiz'e olacak. Minik oyunlarla Sumru Yavrucuk'a kimi zaman eşlik de eden Selmin Artemiz oyunu bütünleyen bir karakter olarak da ön plana çıktı.

Oyunun çevirisini yapan, bizlere göre uyarlayan, sahne, ışık, dekor ve aklıma gelmeyen onlarca ayrıntıda emeği bulunan herkese teşekkürlerimle...

Elbette son teşekkür de biz tiyatro seyircilerine. Bu zamanda tiyatroya gitmek de emek işi ama yine de gidelim. Daha çok gidelim, daha çok oyun izleyelim ve daha çok ilerleyelim. Sanat, bir ülkenin var olması gereken ana damarlarından biri. O halde onu hep var edelim.

Bir sonraki tiyatro yazısında görüşmek üzere ;)