Gülün Adı - Umberto Eco

Yıllardır duyup duyup okumayı ertelediğim Umberto Eco'dan Gülün Adı'nı Kitap Ağacı'nda, farklı etkinliklerde, bir de yine arkadaşlarımdan sıkça duymaya başlayınca tamam dedim artık ertelemek yok, al ve oku.

Daha ilk sayfalarından bile beni içine öyle bir çekti ki geciktirdiğim için kendi kendime oldukça hayıflandım ama kim bilir belki daha önce okusam beni bu kadar etkilemeyecekti.

Hikaye William ile yardımcısı Adso'nun bir manastıra yolculukları ile başlıyor ve anlatıcımız Adso. Bir ölümü araştırmak üzere gittikleri manastırda başka ölümler de yaşanınca bunların birer cinayet olduğunu düşünen William hayranlık uyandıran zekasıyla katilin peşine düşünüyor.

Bütün sahneler kocaman bir ortaçağ manastırında geçiyor ve anlatım öyle gerçekçi ki sanki o koridorlarda yürüyor, ayinlere katılıyor, oradaki havayı soluyorsunuz. 

Umberto Eco'nun, uzun süren araştırmalar sonucunda gelişen, bu hikayeyi nasıl yazdığını anlatan  bir bölüm de bulunuyor kitapta ve bu kısım bile başlı başına anlatılası bir hikaye olmuş bence. 

Din, tüm medeniyetlerin gelişmesinde ilerletici bir unsur gibi görünse de çıkarlar doğrultusunda kullanıldığında geriye bile götürebilecek bir olgu. Hikayenin geçtiği manastırda da öyle tartışmalar yapılıyor ve öyle inanışlar süre gidiyor ki bir polisiye romanın içerisinde kendinizi dinler, inanışlar ve daha birçok şeyi düşünürken buluyorsunuz.

Her yönüyle doyurucu bir kitap olan Gülün Adı'nı özellikle polisiye kitaplardan hoşlananlara ama ardından da ben "okur"um diyen tüm kitap sevdalılarına tavsiye ediyorum.

Film severler için de kitabın aynı isimle çevrilmiş bir de filmi bulunmakta. Baş rolde Sean Connery'nin oynadığı film de mutlaka izlenmeli.

Keyifli okumalar dilerim :)