Yürekler Paramparça...

Bütün gün bir bahar havası yaşadığım kentte evime gelmiş, yemeğimi yemiş ve akşamı nasıl geçireceğime dair planlarımı yaparken, tek bir bulut dahi olmadığını bildiğim gökyüzüne rağmen saat 18:30 sularında bir gök gürültüsü işittim. Kendi kendime "Bu da nereden çıktı şimdi?" diye söylenirken elim telefonuma gitti önce. Whatsappta bir arkadaşımdan sesli mesaj diyordu ki; "Çok büyük bir patlama oldu. Burası çok karışık!"

Hayatının akışının değiştiği anlar hep inanılmaz olanlardır. Çok olağan bir gece geçirmeyi planlarken ilk işim şehirdeki tüm yakınlarımdan haber almaya çalışmak oldu hemen ardındansa beni merak edebileceklere haber vermek. Dakikalar sonrasına dek neler olduğunu, nerede patlama olduğunu, ölü ya da yaralı olup olmadığını öğrenemedim. Aylardır izlemediğim haber bültenlerini bu kez izlemek zorundaydım. Haberlerden uzak kalarak mutlu olmayı başardığım dünyam bir anda sarsılmıştı. Hemen yanı başımda patlayan bombalar aynı sokakları paylaştığım canları almış ve bu yaşamlarından ayrılmalarına neden olmuştu. 

Yayın yasakları geldi, internet hızı yavaşlatıldı ve çok da uzak olmayan bir geçmişten tanıdığımız VPN birkaç saatliğine de olsa yeniden hayatımıza girdi. Haber alma özgürlüğümüz, özgür düşünme özgürlüğümüz ve hatta ülkemizin başkentinde bile rahatça - korkmadan dolaşma özgürlüğümüz elimizden alınmak isteniyordu. 

Büyük bir kısmı uyutulan, başka bir kısmı susturulan ve yine başka bir kısmı ise isyana teşvik edilmeye çalışılan ülkem için dua etmekten başka bir şey gelmiyordu elimden. Uykuya dalmadan hemen önce uzun zamandır yaptığım gibi sıraladım dileklerimi ve fakat sıkıntılı bir geceydi benim için. Buna rağmen güzel dileklerimden, dualarımdan vazgeçmeyeceğim. Artık nefret söylemleri, kızgın mesajlar duyulmayacak buradan çünkü seçtiğim hayatı yaşadığımın farkına vardım. Hepimiz neyi seçtiysek onu yaşıyoruz. Bu nedenle olanlara değil de bize neyi anlatmaya çalıştığına bakalım. Bir okulda ders müfredatı nasıl önceden belirleniyorsa hayatınızın olayları da belli sadece özgür seçim hakkınızla onu yönlendirmek sizin elinizde. 

Ne yapacaksınız? Nefrete nefretle, ölümle, şiddetle mi karşılık vereceksiniz yoksa durumdan ders çıkarıp gereğini mi yapacaksınız? 

İçinde yaşamaktan büyük bir haz duyduğum başkent Ankara, dün akşamdan beri yürekler paramparça. Her şeyi iyileştirmekse unuttuğumuz ama hatırlamamız gereken en içimizde. Yakıp yıkmak yerine bu kez toparlamayı, iyileştirmeyi deneyin. Kaybedecek neyimiz var ki?