The Beasts of No Nation

Bu tarz filmleri izlemeyi artık çok fazla kaldıramasam da Oscar adaylarının hepsini izleyeceğime kendime söz verdim. Bu yolda hızımı aldığıma da inanıyorum ve The Beasts of No Nation da bu yolda beni zorlayan filmlerden oldu. Ne yazık ki film konusu yüzünden benim için izlemesi zor ve can sıkıcı bir hal aldı.

The Beasts of No Nation, Afrika'daki iç savaşın özelliklere çocuklara ne gibi felaketler yaşattığını öyle derin anlatıyor ki bu kadarını öğrenmeli miydik bilemiyorum. Bir kitap uyarlaması olan film bir tampon bölgede ailesiyle yaşayan küçük Agu'nun başından geçenleri anlatıyor. Agu mükemmel olmasa da kendi içerisinde arkadaşları ve ailesiyle mutlu bir yaşam sürerken birden bire ortaya çıkan silahlı adamlar ailesinin paramparça olmasına yol açıyor.

Arkasına bakmadan kaçmasını söyleyen babası sayesinde hayatta kalabilen Agu kaçtığı yerden pek de farkı olmayan insanların arasına düşer ve maalesef onlara uyum sağlamak zorunda kalır. Grubun başındaki "Kumandan" diye seslenmek zorunda oldukları adam öylesine zalim biridir ki ekibindeki tüm çocuklar birer ölüm makinesine dönüşmüştür. Her birini beyin yıkayan, akıl almaz ritüellerden geçirip ellerine silah verir ve önlerine çıkan, hareket eden her şeyi öldürmelerini sağlar.

Agu yaptıklarından ve yaşadıklarından çok rahatsızdır ama yaşayabilmek için yapması gerekenleri yapacaktır. Kumandan'ın planları beklediği gibi gitmeyince de isyan edip daha da saldırganlaşır. 

The Beasts of No Nation'da zalim bir insan ve onun çocuk askerlerini izleyeceksiniz; öldürmek, acımasız olmak, istismara boyun eğmek ve başka onlarca kötü şeye mahsur kalmak zorunda kalan çocuklar. Bir film izlerken insanın canı ne kadar acıyabilirse bu çocuklar için de bunları hissedeceksiniz. 

Idris Elba'yı özellikle son günlerde yıllar önce oynadığı tv dizisi The Wire'da severek izliyordum. The Beasts of No Nation'da Kumandan karakterinin hakkını çok iyi verdiğini düşünüyorum. Keyifli seyirler.