Bir Köpekle Yaşamak

Hera'm birkaç ay sonra 3 yaşına basacak ve biz birbirimize daha ilk günden öyle bağlıyız ki tarif etmem olanaksız. Uzun zamandır aklımda olan bir konu hakkında yazmak istedim bu kez. Eğer evinize bir hayvan alacaksanız, kedi-köpek-kuş ya da başka bir tür siz seçin, onu asla ama asla bırakmayacağınıza emin olduğunuz an alın daha önce değil.

Herkes gibi kuş, balık, kaplumbağa gibi hayvanlar besledim ve hepsinin keyfi ayrıydı ve elbette zorlukları da büyüklükleriyle doğru orantılıydı benim için. Kedim hiç olmadı ancak evde kedi besleyen çok arkadaşım var ve hepsi çok kolay olduğundan bahsediyorlar. Elbette kırılan dökülen bir şeyler oluyordur ancak onu bir kere okşadığınızda her şeyi unutuyorsunuz inanın.
Bizim konumuz ise köpekler. Tabii kızım Hera'dan yola çıkarak ve çevremde anlatılanlardan yola çıkarak anlatacağım her şeyi. Hangi cins olursa olsun her şeyin bebek hali çok şirin olur. Köpeklerin de öyle. O tatlılığa kanıp ona bakabileceğimizi sanar ve evimize alırız. Peki ya sonra?

     *Köpeklerde; eğer evde bakacaksanız ilk vermeniz gereken eğitim tuvalet eğitimidir. Küçükken idrarları için bir gazete kağıdı yetse de köpek büyüdükçe çiş kapasitesi artar ve tuvalet eğitimi verilmemiş bir köpek için her yer tuvalettir ;)
     *Özellikle küçükken her yeri kemirmeye çalışacaklardır. Unutmayın ki onlar da diş çıkaracak, dişleri dökülecek ve yerine yenileri gelecektir. Nasıl bebeklerinize dişlerini kaşısınlar diye bir şeyler veriyorsanız köpeklerinizde de aynı yolu uygulamalısınız. Aksi halde dişlerini kaşımak ve kemirmek için onlar bir şeyler bulmak zorunda kalırlar.
     *Yine özellikle küçükken onları ne kadar yorarsanız yorun yaramazlık yapacaklardır. Eve bir geldiğinizde halınızı kemirilmiş, kanepenizin yastığını pamukları dağılmış, kitaplarınızı paramparça edilmiş bir halde bulabilirsiniz. Bu durumlarda asla gülmemelisiniz. Kızgın bir tonda ve yaptığı yaramazlığı işaret ederek, ona bu yaptığının yanlış olduğunu ve bir daha asla yapmamasını söylemelisiniz. İnanın dediklerinizi anlayacaklar.
     *Sözünüzü kesinlikle dinletmelisiniz. Köpekler sürü hayvanlarıdır ve her canlının istediği de sürü lideri olmaktır. Eğer liderlik koltuğunu ona kaptırırsanız birlikte geçirebileceğiniz hoş anların sadece onun istediği zamanlar olacağına hiç şüpheniz olmasın. Lider olduğunu anladığı an şımarık bir çocuk gibi dilediğini yapma özgürlüğü olduğunu zannederek size zulüm dolu anlar yaşatabilirler.
     *İhtiyaçlarının karşılanması önemlidir. Sabah ve akşamları olmak üzere günde en az iki defa onları dışarı çıkarmalı, varsa arkadaşlarıyla oynatmalı yoksa yürütmelisiniz. Böylece hem enerjilerini atacak, hem tuvalet ihtiyaçlarını giderecek hem de sosyalleşme imkanı bulacaklardır.
     *Sürü hayvanları olan köpekler sürekli sizinle olmak isteyeceklerdir. Tuvalete gitseniz kapıyı açtığınızda sizi kapıda beklediğini göreceksiniz. Sabah uyandığınızda yatak odanızın kapısında kuyruğunu sallayarak sizi bekliyor olacak ve pek tabii akşam siz otururken üzerinize yatmak, onu sevmenizi, onunla konuşmanızı isteyecek sizden. Köpekler hiç büyümeyecek bir çocuk olacaklar evinizde.

Bütün bunlara ve hatta daha fazlasına hazırım diyorsanız köpekleri satın almak yerine barınaklardan sahiplenin. Bunu yapmakla en hayırlı işlerden birini yapmış olacağınıza emin olabilirsiniz. Sokakta gördüğünüz kediler ve köpeklere mama ve su bırakın. İnanın onlara dokunmasanız bile size duyacakları minnettarlığı gözlerinde göreceksiniz.
Köpeklerle ilgili merak ettiklerinizi çekinmeden sorabilirsiniz. Bir köpekle yaşamak, devam edecek...

27 yorum:

  1. Ne kadar güzel bir yazı olmuş. Ben de köpekleri çok seviyorum ama alıp bakma cesaretim yok. Dediğin gibi küçükken sevimliliğine kanıp almak ve sonra bırakmak onlar için çok acı verici olacaktır. Belki bir gün daha iyi şartlar elde ettiğimde (bahçesi olan bir ev gibi) almayı çok isterim. Umarım olur. :)
    Teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Cesaretin yoksa dediğin gibi seni oldukça zorlayacaktır. Harika bir arkadaş olabilecekken kendine eziyet ettiğini düşünmene yol açabilir. Dilerim hayalindeki şartlara kavuşursun ve bir köpekcik de sıcak bir yuvaya kavuşmuş olur.

      Sil
  2. çok tatlı oluyorlar sevimlilikleri her yaptıklarını affettiriyor.bakıma ihtiyacı olan bir cana sahip çıkıp kol kanat açmak kadar huzur verici başka bir duygu yoktur sanırım keşke daha fazla canı koruyabilsek hepsini eve alamayız ama destek olabiliriz .sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahh keşke :) Herkes elinden geldiğince ilgilense hepsi çok mutlu birer sokak hayvanı olacak. Bir gün olacak eminim sadece henüz hazır değiliz.

      Sil
  3. Çok istiyorum aslında ben de ama evin içinde, beraber yaşamaya pek sıcak bakamıyorum doğrusu :) Bu yüzden umuyorum ki hayalim gerçekleşir. teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabii ki herkes evinde bakacak diye bir şey yok. Dilerim hayalin gerçek olur :)

      Sil
  4. Harika bir yazı! Tüm anlattıklarınızı yaşayarak öğrendim. Onlarla birlikte elbette hijyenik bir şekilde yaşamak mümkün. Bunun yöntemleri var. Tabii ki fedakarlık ve emek isteyen bir yaşam tarzı. Ben çok sevdiğim için hiç de zor gelmiyor. Onlardan hoşlanmayanlar yeter ki yaşam hakkına saygı duysunlar, zarar vermesinler, o da yeter.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de hepsini yaşayarak öğrendim ama bilen birinin, doğru bir şekilde anlatmış olmasını tercih ederdim. Bir kısmını deneme yanılma yöntemiyle buldum diyebilirim :) kesinlikle öyle. İnsanlardan daha temiz canlılar olduklarını söylemeliyim. Çok haklısın. O da olacak bir gün inanıyorum.

      Sil
  5. Ya şunun güzelliğine bak ya :))))) Ben köpekleri özellikle golden cinsini çok seviyorum. İleride tek başıma bir eve çıktığımda bebiş bir tane alıp onunla bir ömür geçirmek istiyorum tabi en önemlisi hep korkum şu tuvalet eğitimi. Yani o anlaşmayı nasıl yaptın. Köpekler sanıdğımzdan daha zeki hayvancıklardır.. Ben evin içinde onun hop hop koşmasını çok isterim.. Nasıl yapıyorlar bilmiyorum ama yani yaşama sevinci oluşturuyorlar insanda... Bizden daha çok biliyorlar yaşamayı...

    Ülke olarak da hayvancıklara değer vermek çok zor çünkü önce insanın karnının doyması lazım. Geri kalmış ülkelerde bu çok maalesef. Türkiye de her geçen gün yok oluşa gidiyor... Bundan ya zaten maddi gücü yüksek muhitlerde hayvanlarla yaşayan çok insan vardır. Hep diyorum ya bir çevrede hayvanlara değer verenler varsa orası aydın insanların olduğu yaşanılası bir yerdir...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hera adına teşekkür ederim :) Tuvalet eğitimi kararlı bir sahip ve köpek ilişkisinde çok da zor olmuyor. Onu da bir postta anlatayım detaylı bir şekilde. Sürekli pozitif kalmamı sağlayan en büyük destekçim, kesinlikle yaşam enerjisi fışkırıyor içlerinden. Ülke olarak değer konusundaysa maalesef aynı fikirde değilim. Maddi gücü yüksek muhitlerde daha çok terk etme, sokağa bırakma vakası yaşandığını düşünüyorum. Bu içten gelmesi gereken bir duygu. Sevmek becerisi maalesef her insana bahşedilmemiş.

      Sil
  6. Çok güzel bir yazı olmuş :)

    YanıtlaSil
  7. Evin içinde görmek istediğim tek canlı insan :) Ne çiçek ne hayvan pek tercih etmiyorum. Ama babaevi bahçeli olduğu için köpeklerimiz çoktur, Alman setarları özellikle :) Tshirtü ne güzelmiş, çok sevimli, sempatik Hera'nız, uzaktan sevenlerdenim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabii o da senin tercihin. Teşekkür ederim. Yakından bir kere sevseniz bırakamazsınız zaten ;)

      Sil
    2. Belki de, neden olmasın ;)

      Sil
  8. Bende de son zamanlarda bir köpek aşkıdır gidiyor :) ama eve alsam annem ikimizi birden kapının önüne koyar :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) Annem evde kedi köpek beslenmesine en karşı insanlardan biriydi. Ben de kendi evimde bakıyorum. Yazın birlikte yanlarına gidip döndüğümüzdeyse Hera'yı çok özlediklerini söylemişlerdi. Anne ne diyorsa onu yap şimdi ama ileride bakabileceksen mutlaka bir köpek arkadaşın olsun ;)

      Sil
  9. Çok tatlı köpekler insanın en sadık dostu yaşam için en tatlı arkadaş bence

    YanıtlaSil
  10. Çok zor ama çok keyiflidir çok özlüyorum o günleri

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet bazen kızılıyor bazen çok yorulunuyor ama keyfi bambaşka :)

      Sil
  11. Çok güzel bir yazı olmuş bende çok severim köpekleri kendisi de pek sevimli canım :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim :) Hem kendi adıma hem de Hera adına.

      Sil
  12. Şu an bir apartman dairesinde kirada oturduğum için köpek besleyemiyorum ama ileride müstakil bir evim olursa mutlaka köpek beslemek istiyorum. Ben köpeklerden biraz çekinirim. Yavru bir köpek alarak ona alışacağımı ve köpek korkumu yeneceğimi ümit ediyorum. O zaman tabii ki bir barınaktan köpek almayı tercih edeceğim. Özellikle onunla beraber yapacağım yürüyüşler için sabırsızlanıyorum.

    Güzel bir yazı olmuş. Emeğinize sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle doğru bir noktaya parmak bastınız ki :) Ben de köpek gördüğümde kaldırım değiştirecek kadar korkuyordum köpeklerden ama şimdi öyle bir şey kalmadı. Yavrudan itibaren onlara dokunduğunuzda, birlikte yaşadığınızda korkudan eser kalmıyor. Sevgiler...

      Sil
  13. Bizim de vardı. 15 yıl yaşadı.
    Sonra yerine başka almadık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yerine bir başkasını koymak çok zor olur zaten ama mutlu yaşadığına eminim.

      Sil

Blogger tarafından desteklenmektedir.