Kitap Ağacı ile Azra Kohen Söyleşisi

Kitap Ağacı'yla her ay buluşmaya, onun sayesinde tanıştığım insanları görmeye öyle alışmıştım ki araya yaz girince büyük bir boşluk oluşmuştu. Neyse ki ekim ayında 2. yaş kutlamasıyla birlikte sezonu açtı. Hem de konuk yazarımız Azra Kohen'di. Sosyal medyada bir araya gelen kurucularımız bir eksikle karşınızdalar. Her birine bizleri önce kitap okurlarıyla sonra da kitaplarını okuduğumuz yazarlarla bir araya getirdikleri için çok teşekkür ediyorum.

Konuk sayısının iki yüze yaklaştığı Azra Kohen buluşması benim için çok heyecanlı bir bekleyişti itiraf ediyorum. Fi ve Çi'yi çabucak okumuş, hikayenin arkasında anlatılmak istenenlere çokça kafayı takmış ve bu noktaları hayata geçirmeye ve etrafımdaki herkese bunları anlatmaya başlamıştım. Pi'nin çıkacağı gün için neredeyse saatleri sayar hale gelmiş ve elime aldığım ilk an okumaya başlamıştım. O günlerde Azra Kohen'in İstanbul'daki Kitap Ağacı söyleşisinde anlattıklarını duymuş ve sabırsızlıkla Ankara'ya geleceği anı bekliyordum. Sonuç mu? Beklediğimden de bilgi dolu, mütevazı ve bildiği her şeyi paylaşmaya aç bir kadınla karşılaştım. Kendisine olan hayranlığım bir kere daha arttı ve size söylüyorum sevgili okuyucu kendisinin söylemeye çalıştıklarına lütfen kulak verin. 

Saat 14:30 gibi başlayan söyleşimiz Azra Kohen'in bizler için hazırladığı sunumuyla başladı. Elbette o anlatırken sorular soruyor daha çok öğrenmeye çalışıyorduk. ne bir yorgunluk ne de bir bıkkınlık ifadesi vardı yüzünde. Gece 21:00 e dek süren imza kuyruğunda hiç kimseyi es geçmeden imza verdi, sohbet etti, fotoğraf çektirdi ve sımsıkı sarıldı. 

İşte böylece biz Ankaralı Azra Kohen okurları sunumu boyunca bizlere anlattığı her şeyi uygulamaya çalışmaya karar verdik. Çünkü anlattığı her şey dünyanın geleceği ve dolayısıyla insanlığın geleceğine yönelik şeylerdi. Ben değil biz diyebilmenin önemini bir kere daha bu kez çok vurucu örneklerle dinledik.  

Yeni nesillerin yıllar sonra bir karış ekili toprağa, bir nehrin görüntüsüne ve hatta belki bir orman manzarasına hasret kalacağı konuşulur durur çevremizde ama kimse bir şey yapmaz. "Artık bir şeyler yapmanın zamanı gelmedi mi?" dedi Azra Kohen. Dünyadaki büyük güçlerin bizi yavaş yavaş zehirlemesine, bizi aptallaştırmasına ve birer zombiye çevirmesine artık bir dur demenin zamanı değil midir?

Neden çocuklarımız da temiz bir doğada koşup oynamasın, neden onlar da müziğin, resimin, edebiyatın tadını en az bizler kadar çıkarmasın. Kendilerini televizyon ekranlarına hapseden değil yazan, okuyan, müzik yapan, resim çizen bir nesil gerek bize. Beyni çalışan, ona söylenen hiçbir şeyi düşünmeden kabul etmeyen, paraya-kömüre-yiyeceğe muhtaç olmayan bir nesil gerek.

İşte bu nedenle farkına varan herkesin bu farkındalıkları çevresine yayması, tohumların artarak çoğalması gerek. "Çatlama cesaretini gösteren tohumlar" derken altı boş bir cümle kurmuyor Azra Kohen. Gün geçtikçe çoğalacak ve dünyayı değiştireceğiz.