Piedra Irmağı'nın Kıyısında Oturdum Ağladım - Paulo Coelho

...Oturdum ve ağladım. Efsaneye göre, bu ırmağın sularına düşen her şey, yapraklar, böcekler, kuş tüyleri, bunların hepsi ırmağın yatağında taşa dönüşürmüş. Ah! Yüreğimi bağrımdan söküp, akıp giden sulara atabilmek için neler vermezdim... Hiç acım kalmazdı o zaman, hiç pişmanlık kalmazdı içimde, anılarım olmazdı hiç.

Piedra Irmağı'nın kıyısında oturdum ve ağladım. Kışın soğuğu, yüzümdeki yaşları hissettirdi bana ve bu yaşlar, önümden akıp giden donmuş sulara karıştı.

Bu güzel sözlerle başlayıp, sizi içine çeken Piedra Irmağı'nın Kıyısında Oturdum Ağladım, Benim Tatlı Hikayem (Yeliz)'in tavsiyesiydi bana. Kitaplarımı uzun zamandır ihmal ettiğimden bugünlerde okuyabildim ancak.
Pilar, çocukluğunun birlikte geçtiği ve aşık olduğu adamı yıllar yıllar sonra görecek olmanın heyecanını duymaktadır. Birbirlerini görmedikleri bu dönemde mektuplaşarak haberleşselerde Pilar, nasıl biriyle karşılaşacağından habersiz çağırıldığı yere gider.
Her ikisi de gelecek için yollarına çizmeye çalışmakta, bundan sonra hayatlarına ne yaparak devam etmeleri gerektiğinin kararını vermeye çalışmaktadırlar. Birlikte geçirdikleri bu 1 haftalık, kısa ama aslında çok uzun, zaman bu önemli kararı vermelerini sağlayacaktır.
Her seferinde manevi duygularıma seslenen Paulo Coelho bu kez de beni yanıltmadı. Her kitabında neyi anlatıyorsa, o konuda bana farklı bir bakış açısı sağladı, ufkumu genişletti ve belki güleceksiniz ama huzur verdi. Kitaplarını bitirip kapağı kapattığımda hep bir huzur duydum içimde. İşte bence sadece bunun için bile herkes onun kitaplarını okumalı. Bu kitap için ise keyifli okumalar diliyorum...