Bizlere yıllar yıllar boyunca çam süsleme geleneğinin bir Hristiyan adeti olduğu, bizleri bunlara özendirip özümüzden koparmaya çalıştıkları söylenir durur. Sizlerle paylaşacağım yazıda ise değerli Sümerolog Muazzez İlmiye Çığ hanımefendinin kaleme aldığı "Çam Süsleme Geleneği" nereden çıkmış detaylıca anlatılıyor. Haydi hep birlikte okuyalım.
Hristiyanların İsa'nın doğuşu olarak kutladığı Noel Bayramı, eski Türklerin yeniden doğuş bayramıdır.
Türklerin tek tanrılı dine girmesinden önceki inançlarına göre, yeryüzünün tam ortasında bir akçam ağacı bulunuyor. Buna 'Hayat Ağacı' diyorlar. Bu ağacı motif olarak bizim bütün halı, kilim ve işlemelerimizde görebiliriz.
Türklerde güneş çok önemli. İnançlarına göre gecelerin kısalıp gündüzlerin uzamaya başladığı 22 Aralık'ta gece gündüzle savaşıyor. Uzun bir savaştan sonra gün geceyi yenerek zafer kazanıyor.
İşte bu güneşin zaferini, yeniden doğuşu, Türkler büyük şenliklerle akçam ağacı altında kutluyorlar. Güneşin yeniden doğuşu, bir yeni doğum olarak algılanıyor.
Bayramın adı NARDUGAN (nar = güneş, dugan/tugan = doğan ) Doğan Güneş
Güneşi geri verdi diye, Tanrı Ülgen'e dualar ediyorlar. Duaları Tanrıya gitsin diye ağacın altına hediyeler koyuyorlar, dallarına bantlar bağlayarak o yıl için Tanrıdan dilekler diliyorlar.
Bu bayram için evler temizleniyor. Güzel giysiler giyiliyor. Ağacın etrafında şarkılar söylenip oyunlar oynuyorlar.
Yaşlılar, büyük babalar, nineler ziyaret ediliyor. Aileler bir araya gelerek birlikte yeyip içiyorlar. Yedikleri; yaş ve kuru meyveler, özel yemek ve şekerlemeler.
Bayram, aile ve dostlarla kutlanırsa ömrün çoğalacağına, uğur getireceğine inanıyorlar.
Akçam Ağacı yalnızca Orta Asya'da yetiştiğinden Filistin'de bu ağacı bilmezlermiş. Bu yüzden olayın Türklerden Hristiyanlara geçtiği ve bunu da Hunların Avrupa'ya gelişlerinden sonra onlardan görerek aldıkları söyleniyor. İsa'nın doğumu ile hiç ilgisi yok.
'Doğum, güneşin doğuşu.'
Sümerolog
Muazzez İlmiye Çığ
NARDUGAN Bayramınız şimdiden kutlu olsun :)
Türklerin tek tanrılı dine girmesinden önceki inançlarına göre, yeryüzünün tam ortasında bir akçam ağacı bulunuyor. Buna 'Hayat Ağacı' diyorlar. Bu ağacı motif olarak bizim bütün halı, kilim ve işlemelerimizde görebiliriz.
Türklerde güneş çok önemli. İnançlarına göre gecelerin kısalıp gündüzlerin uzamaya başladığı 22 Aralık'ta gece gündüzle savaşıyor. Uzun bir savaştan sonra gün geceyi yenerek zafer kazanıyor.
İşte bu güneşin zaferini, yeniden doğuşu, Türkler büyük şenliklerle akçam ağacı altında kutluyorlar. Güneşin yeniden doğuşu, bir yeni doğum olarak algılanıyor.
Bayramın adı NARDUGAN (nar = güneş, dugan/tugan = doğan ) Doğan Güneş
Güneşi geri verdi diye, Tanrı Ülgen'e dualar ediyorlar. Duaları Tanrıya gitsin diye ağacın altına hediyeler koyuyorlar, dallarına bantlar bağlayarak o yıl için Tanrıdan dilekler diliyorlar.
Bu bayram için evler temizleniyor. Güzel giysiler giyiliyor. Ağacın etrafında şarkılar söylenip oyunlar oynuyorlar.
Yaşlılar, büyük babalar, nineler ziyaret ediliyor. Aileler bir araya gelerek birlikte yeyip içiyorlar. Yedikleri; yaş ve kuru meyveler, özel yemek ve şekerlemeler.
Bayram, aile ve dostlarla kutlanırsa ömrün çoğalacağına, uğur getireceğine inanıyorlar.
Akçam Ağacı yalnızca Orta Asya'da yetiştiğinden Filistin'de bu ağacı bilmezlermiş. Bu yüzden olayın Türklerden Hristiyanlara geçtiği ve bunu da Hunların Avrupa'ya gelişlerinden sonra onlardan görerek aldıkları söyleniyor. İsa'nın doğumu ile hiç ilgisi yok.
'Doğum, güneşin doğuşu.'
Sümerolog
Muazzez İlmiye Çığ
NARDUGAN Bayramınız şimdiden kutlu olsun :)
Konuyla İlgili Düşüncenizi Yorum Bölümünde Paylaşabilirsiniz