Sonbahar ...

Kızımla akşam yürüyüşümüze çıktık. Hem enerjimizi atalım evde sakin oturalım, hem de malum tuvalet ihtiyacımızı karşılayalım diye ama o da ne? ne görsek beğenirsiniz? Sarı yapraklarla dolmuştu gezdiğimiz yerler. Benim yaşadığım "Eyvah kış geliyor!" paniği Hera'da hiç yoktu. O rüzgarla birlikte bir o yana bir bu yana uçuşan bu sarı şeylere "Yaşasııınn! OyuncaAaaAk!" şeklinde bir yaklaşımda bulundu. Sonrası malum rüzgar ne tarafa eserse bizi de o tarafa sürükledi ;) Uzun bir süre peşlerinden koştuktan sonra, hatta çok zormuş gibi hepsini yakalayınca sıkıldık haliyle ve ikimizde "Hıh! Hiç eğlenceli değilmişsiniz." diyerek yapraklardan uzaklaştık.

Rüzgar eşliğinde bir o yana bir bu yana savrulsak da tabii ki arada mola verip tuvaletimizi yaptık yapmadık sanmayın. Yanımıza gelen minik kardeşlere kendimizi uslu uslu sevdirdik ama büyük kardeşlere nedense pek sevdirmek istemedik?! Hele ki ürkerek ama sevmek isteyerek gelen 3 abiye hırladık bir de havladık üstüne. Çocukcağızlar "Abla, saldırır mı?" diye bile sordular bizim hatun için. Kendisi yolda yürürken etraftan gelen her tıngırtıdan, hışırtıdan, tekerlekli araçlardan, ... (liste uzar da gider) korkar ama bazen böyle efelik yapası tutar. Nedenini ben çözemedim, çözen varsa bana da anlatsın çok rica ediyorum. Bizden bugünlük bu kadar. Öptüüükkk :)